Od jakiegoś czasu wiemy już, że u podłoża kolektywnego narcyzmu leżą niezaspokojone potrzeby indywidualne (np. potrzeba kontroli). Do tego katalogu należy dodać lękowy styl przywiązania, co wspólnie z Martą Marchlewską, Rickym Greenem, Dagmarą Szczepańską, Martą Rogozą, Zuzanną Molendą i Piotrem Michalskim wykazaliśmy w tekście, który ukazał się w Personality and Social Psychology Bulletin.
Narcyzm narodowy i identyfikacja narodowa, dwa odrębne typy przywiązania do narodu, mają odmienne uwarunkowania psychologiczne. W naszych badaniach postawiliśmy hipotezę, że będą one również inaczej związane ze stylami przywiązania u osób dorosłych. Oczekiwaliśmy, że narcyzm narodowy będzie łączył się pozytywnie z lękowym stylem przywiązania, a identyfikacja narodowa wykaże negatywne związki zarówno z lękowym, jak i unikowym stylem przywiązania.
Hipotezy te przetestowaliśmy w trzech badaniach przekrojowych (N = 570, N = 558 i N = 649) i jednym badaniu podłużnym (N = 808). Wszystkie cztery badania ujawniły spójny pozytywnym związek między narcyzmem narodowym a lękowym stylem przywiązania oraz negatywną relację między identyfikacją narodową i unikowym stylem przywiązania. Ponadto udało nam się wykazać, że narcyzm narodowy mediuje pozytywną relację między lękowym stylem przywiązania a wiarą w teorie spiskowe, chęcią spiskowania i gotowością do podejmowania nienormatywnych działań zbiorowych.
Zapraszamy do lektury!
Comments